Dag 7 : zaterdag 2 januari 2010.

Om 8u genieten we opnieuw van een heerlijk ontbijt met chicken nuggets en hamburgertjes.

De Suur Karja vanuit de hotelkamer. Rechts : de weg die we volgen naar de Raadhuisplaats

De tocht door de sneeuw is begonnen . Hier volgen we de Suur Karja in zuidelijke richting

We zien de St. Nikolaaskerk. gewijd aan de patroonheilige van de vissers en de zeilers. De kerk werd in de 13de eeuw gebouwd door Westfaalse handelaars en had oorspronkelijk, als enige versterkte gebouw van de stad, ook een defensieve functie. Pas in de 15de eeuw kreeg de kerk zijn huidige uiterlijk. In de 17de eeuw kreeg de toren een barokke spits, waardoor hij 105 meter hoog werd.
Tijdens het bombardement in de Tweede Wereldoorlog en bij een brand in 1988 liep de kerk grote schade op. Toch is ze iedere keer herbouwd met het origineel als voorbeeld

Op de achthoekige toren, aan de oostkant van het stadhuis, staat Oude Thomas, een windvaan. Oude Thomas is één van de stadshelden. Volgens de legende was er een boerenjongen die uitblonk in het kruisboogschieten. Door zijn lage afkomst kon hij geen prijzen winnen maar hij werd beloond met de baan als stadswacht voor het leven. Volgens de legende gaf hij vaak snoep aan de kinderen. Na zijn dood bleven de kinderen vragen "Waar is Oude Thomas?" Dat leidde tot ongemakkelijke antwoorden over de aard van de dood. Nadat de windwijzer werd geplaatst, vertelden ouders hun kinderen dat Oude Thomas zat te kijken hoe ze zich gedroegen en ze legden snoep onder hun hoofdkussen om hen te belonen voor goed gedrag.

Waterspuwer in de vorm van drakenkop aan de gevel van het stadhuis.

Het is het enige overgebleven stadhuis in gotische stijl in Noord-Europa.

Sfeervol kraam op de kerstmarkt

We wandelen verder in Pikk street langs de huizen die in allerlei kleuren roze, geel, rood en oranje geschilderd zijn. Hier de Russische ambassade.

Hier een vrouw die de sneeuw ruimen.

Pikk 18 is een mooi Art Nouveau gebouw

Nog een Art Nouveau gebouw in Pikk.

Middeleeuws gebouw van de Broederschap van de Zwarthoofden. Het Huis van het Broederschap der Zwarthoofden is zowat het enige nog bewaard gebleven gebouw uit de renaissanceperiode van Tallinn. Het broederschap ontstond in 1399 en verenigde jonge, vrijgezelle handelaren voordat ze werden geaccepteerd door de grote gilde. Ook buitenlandse handelaren die niet permanent in Tallinn verbleven konden zich aansluiten. De naam is afkomstig van hun patroon, de zwarte St.Mauritius, een christelijke martelaar die in 280- 300 in Zwitserland stierf. Zijn hoofd is de mascotte van het wapen van de broederschap.

Huis van de Broederschap van de Zwarthoofden. De voordeur, één van Tallin's meest aansprekende deuren, stamt uit 1640.

De Zweedse ambassade

We zijn nu wat verder in Pikk street . Deze is altijd al pittoresk, maar nu nog meer door de sneeuw.

Poseren in de sneeuw bij een kapelletje in Pikk

Nog meer Art Nouveau in Pikk str.

De oude stad van Tallinn telt nog veel hanzehuizen uit de middeleeuwen

Ploeterend door de sneeuw

De Olafkerk (Ests "Oleviste kirik") dateert uit de 12e-eeuw en is gewijd aan Olaf de Heilige.. De eerste beschrijving van de kerk stamt uit 1267.In de loop van de eeuwen is de kerk meerdere malen verwoest en weer herbouwd. In de middeleeuwen was de St. Olaf Kerk de hoogste kerk van Europa.

We zijn bij de Grote Kustpoort gekomen, één van de poorten die bedoeld was om de toegang tot de stad te controleren

Naast de kustpoort staat de toren Dikke Margareta. De Grote Kustpoort (Suur Rannavärav) en Dikke Margareta (Paks Margareeta) zijn gebouwd als verdedigingswerken aan de zeezijde van de stad, nabij de haven. Ook diende zij bezoekers vanaf zee te imponeren. Tijdens de bouw van de poort aan het begin van de 16e eeuw werd de kanontoren Dikke Margareta toegevoegd.

Dikke Margareta is een ronde toren met 155 schietgaten. De doorsnede is 25 meter en de hoogte is 20 meter . De naam komt van het feit dat het inderdaad de 'dikste' toren van de stad is. Hier zijn wapens en buskruit eeuwenlang opgeslagen, ook diende Paks Margareeta als gevangenis. Dikke Margareta huisvest nu het maritiem museum.

We keren terug en nemen nu de Tolli en dan Lai (straat evenwijdig met Pykk). We zien opnieuw de St Olafkerk of Oleviste Kirik. De Noorweegse koning Olav II Haraldson, beschermheer van de handelaren op zee, gaf zijn naam aan de kerk. In ongeveer 1500 bereikte het gebouw een hoogte van 159 meter (nu 123,7 meter ), waarmee het 's werelds hoogste gebouw van zijn tijd werd. De motivatie om een dergelijk hoog bouwwerk te bouwen ligt waarschijnlijk in de strategische voordelen. Als maritieme uitkijkpost kon ver over zee worden uitgekeken. Wel was er voortdurend risico, want de toren is drie keer geraakt door de bliksem en de kerk brandde drie keer af, waarbij het vuur zichtbaar was tot in Finland, aan de overkant van de Finse Golf.

We zitten min of meer in een sneeuwstorm, maar toch wagen we ons naar de stadsmuur waar het nog kouder is dan tussen de huizen. De stadsmuur is drie meter dik, zestien meter hoog en vier kilometer lang. De stad wordt door deze muren en zijn 46 torens volledig omsloten. Nog twee kilometer van deze muren is intact, evenals 26 torens.

We wandelen door de Lai (straat)

Bemerk ook hier in de Lai enkele middeleeuwse huizen

De middeleeuwse stadsmuur telt nog 26 torens

Aan de zuidkant van Suurtuki wordt het pad een beetje smaller tot we bij Suur Kioostri komen

Terugkijkend in de Lai zien we nog steeds de St. Olafskerk

De Suur-Kloostri Poort is onderdeel van de stadsmuur in de Tallinn Benedenstad .

Nog eens omkijken naar de St.Olafskerk

In de Lai straat

We drinken een capuccino op de hoek van Lai en Nunne.

Deze auto heeft een duwtje nodig

Tallinn kent een boven- en een benedenstad. In de bovenstad (op de Domberg,Toompea in het Estisch) woonden van oudsher de adel en geestelijkheid, in de benedenstad de burgerij, die voornamelijk bestond uit Duitse koop- en handwerklieden.

Wij waren tot hiertoe enkel in de benedenstad. Nu wagen wij de klim naar de heuvel Toompia, de meest prominente heuvel in Tallinn.

Het straatje dat wij volgen is het tamelijk steile Pikk Jalg

De poort in de straat Pikk Jalg was vroeger de enige verbinding tussen de hoge en de lage stad. Pikk Jalg is een van de oudste straatjes van Tallinn, die ons van de benedenstad naar de 48 meter hoge Toompea (Domberg) brengt.