Dag 3. Zondag 29 september. . Van Arzac naar Ajloun |
Vanmorgen een typisch Arabisch ontbijt met "Syrisch" brood, humis, feta en olijven. Er zijn ook plakjes omelet
Azraq ligt ongeveer 110 km ten oosten van Amman op de kruising van de wegen die leiden naar Irak (noordoostelijk) en naar Saudi-Arabië (zuidoostelijke weg)
Azraq heeft duidelijk de sfeer en de drukte van een grensstadje (veel winkeltjes en baancafé's voor de vrachtwagenchauffeurs).
|
 |
Binnenrijden in Azraq : de onvermijdelijke foto van Koning Abdullah en een grote koffiekan. Zo'n koffiekan zagen we ook in Deir-es-Zur (in Syrië) en het is een symbool van gasrtvrijheid. |
|
We bezoeken eerst Azraq Wetland Reserve , de inkom is gratis voor de gasten van Azraq lodge.
Azraq betekent "blauw" (dat vertelde één van de bedouïenen ons gisteren).
Vroeger was dit hier een moerasgebied. Maar het water is uitgedroogd en men probeert een klein stukje (12 km 2 ) in stand te houden door te bevloeien.
We zijn de enige toeristen hier.Jordanië heeft last van een toeristentekort door de oorlog in Syrie. |
|
 |
Er zijn veel soorten vogels (niet zo veel van gezien!) maar we hadden geluk en we konden gedurende een hele tijd de waterbuffels observeren.
|
|
Het derde woestijnkasteel Qasr Al-Azraq ligt tussen de bebouwing pal langs de drukke weg. Het is eerder zwart van kleur, omdat het met basalt stenen gebouwd is.
Qasr Azraq werd oorspronkelijk gebouwd door de Romeinen (ongeveer 300 na Christus).
Tijdens de Omajjaden periode werd het gebruikt door al-Walid II als militaire basis en voor de jacht.
Dit imposante fort is waar TE Lawrence zijn basis had in de winter van 1917-1918 tijdens de Arabische opstand tegen de Turken . De kamer van Lawrence bevindt zich boven de zuidelijke ingang
|
Boven het poortgebouw zou de kamer zijn waar T.E. Lawrence of Arabia in 1917 de winter doorbracht. |
|
| Een kleine moskee met mihrab bevindt zich centraal |
 |
|
 |
 |
Links een inscriptie boven de ingang.
Hier kan men zien hoe men kan bouwen zonder gebruik van hout:
Plafond en deur gemaakt van steen |
|
Vervolgens zijn we iets meer dan 4 uur onderweg om in Um Quais te geraken.
|
 |
 |
Onderweg dicht bij de Syrische grens omgeving Mafraq we veronderstellen dat dit Syrische vluchtelingen zijn
De moderne stad Umm Qais is de site van de oude Grieks Romeinse stad Gadara .
In de oudheid was Gadara strategisch gelegen aan een aantal belangrijke handelsroutes aansluitend met Syrië en Palestina.De grond was vruchtbaar en er was een overvloed aan regenwater. Deze stad bloeide ook intellectueel tijdens de regering van Augustus en werd onderscheiden voor zijn kosmopolitische sfeer, universitaire wetenschappers, het aantrekken van schrijvers, kunstenaars, filosofen en dichters,
|
|
 |
 |
Volgens de Bijbel was dit de plaats waar Jezus twee demonen uitdreef en hen in een kudde varkens joeg. |
De belangrijkste colonnadestraat (cardo), dat het commerciële centrum van de stad was naar alle waarschijnlijkheid |
 |
 |
Op enkele Jordaanse vrouwen na, zijn we de enige bezoekers op deze site.
Het zijn slechte tijden voor het toerisme in Jordanië.
|
Het West Theater |
 |
 |
Het terras van de Byzantijnse kerk . Let op de zwarte basaltkolommen die constasteren met de andere zuilen in de achtergrond |
Um Qais ligt op een steile heuvel, ongeveer 10 km ten zuidoosten van het Meer van Galilea (ook meer van Tiberias genoemd). Vanaf dit hooggelegen punt heben we uitzicht op Israël en het Meer van Tiberias. |
 |
 |
Zee van Galilea, Romeinse pijler ruïnes, en Israël op de achtergrond
|
Hier zie je niet alleen het Meer van Tiberias, maar ook de Golan-hoogte (rechts)
|
|
 |
 |
We eindigen dit bezoek op het
terras met uitzicht.
We eten er Aish Surayah, een lekker lokaal dessert.
|
Vanaf hier hebben we een fantastisch uitzicht. We zien het Meer van Tiberias (Galilea) en de Golanhoogte |
|
|
Daana terug naar de auto waar we de koffer niet open krijgen ! !
|
 |
 |
| Nu naar het zuiden door het weelderige landschap van de rivier de Jordaan.
We moeten een drietal keren stoppen en de paspoorten tonen aan een controlepost. |
Eens we de vallei verlaten moeten we door een woestijnachtig berggebied. Hier zien we regelmatig groepjes tenten van bedouïenen met hun kuddes.
|
|
We rijden via Pella naar Aljoun. De zon gaat redelijk snel onder en we weten niet precies waar de Aljoun Cabins zich bevinden.
De wegenkaart komt niet overeen met wat de GPS ons aangeeft.
We vragen enkele keren de weg, maar het is moeilijk want er is weinig volk op straat te zien, en zeker niemand die Engels kan spreken!
We komen in het donker toe , het is 19.15u.
We zijn de enige gasten in dit hotel, dus krijgen we het buffet aan tafel opgediend..
Als voorgerecht : Eerst linzensoep en dan een heleboel gerechtjes o.a. een zoet tomatenmengsel, humus met olie, bloemkool in saus, lokale kruiden met joghourt en gebakken aubergine met look.
Dit alles met wat wij "Syrisch brood" noemen.
Als hoofdgerecht rijst met kip.
|
| |
