WELKOM OP DE WITTEKATJES WEBSITE VAN DE FAMILIE MOERMAN
 
DAG 8 . VRIJDAG 4 OKTOBER. VAN WADI RUM NAAR SHAWBAK.

Deze morgen doen we het rustig aan, d.w.z. een beetje uitslapen en dan nog wat genieten van het kamp
Bait Ali Camp, bestaat uit tenten en chalets
Het ontbijt


Nu eerst naar Aqaba via de "Desert Highway"

Overstekende dromedarissen. We bemerken dat hun poten zijn samengebonden. Sukkels ! !
We zien Aqaba en de Rode Zee vóór ons


In Aqaba nemen we Route 65.
Er zijn 3 ,hoofdwegen in Jordanië, alle drie volgen ze de noord-zuid richting.
De meest oostelijke is de Desert Highway, in het midden is de Koningsweg.

Nu memen wij de westelijkste noord-zuidroute , deze gaat vanaf Aqaba naar de Dode Zee en volgt verder de Jordaanvallei. .De weg is 375 kilometer lang.

Het zuidelijkste deel van deze route gaat door Wadi Araba, de brede vlakte die de scheidingslijn vormt tussen Jordanië en Israël, en zich uitstrekt tussen de Dode Zee en de Golf van Aqaba.
De zuidelijke Araba is erg heet en droog en vrijwel zonder regen , dus het is slechts dun bevolkt

In tegenstelling met de Koningsweg passeren we hier geen dorpen, we kunnen dus goed doorrijden.

Een lege woestijn met bijna geen toeristen
Wadi Araba
Kuddes kamelen die door de woestijn lopen zonder begeleider
Acaciabomen
Stop voor een drink in Beir Mathkove wat wij een wegrestaurant zouden noemen
Dit was de enige drinkgelegenheid in Wadi Araba die we zagen
Laatste blik vanop Wadi Araba op de Dode Zee in de verte. We reden van de Rode zee naar de Dode zee en zijn hier op min 50m
We verlaten de snelweg die langs de Israelisch Jordaanse grens loopt

 

We rijden naar Tafila en daarvoor trekken we de bergen weer in, nu eens stijgend naar een heuveltop met een prachtig uitzicht, dan weer dalend naar een rivierbedding met fris groene struiken

Het landschap langs de weg van de Dode Zee naar Tafila
Onderweg van de Dodezeeroute naar Tafila
De weg van de Dode Zee vallei naar Tafila is een spectaculaire rit . De weg stijgt van 100 m onder zeeniveau tot 1500 meter boven de zeespiegel over een afstand van ongeveer 20 km. Dit zorgt voor een aantal fantastische uitzichten naar beneden in de wadi's (valleien) als je langzaam klimt naar de top
de uitzichten zijn fantastisch en er zijn genoeg plaatsen om te stoppen
Zicht op Dana

Dana is een klein dorpje in de buurt van de stad Tafilah . Het is gelegen aan de rand van een grote natuurlijke kloof, Wadi Dana en toont een spectaculair uitzicht over Wadi Araba.

We doen een wandeling door "Dana Village".

In de hoofdstraat
Dana dateert uit de15e eeuw . Een groot deel van het dorp werd verlaten in de afgelopen jaren, toen de bewoners wegtrokken voor banen in de stad en een eenvoudiger leven . Tijdens het grootste deel van de 20ste eeuw leefden de mensen hier een eenvoudig leven in hun Ottomaanse stenen huizen .
Uitzicht vanaf Dana Village

Met de recente financiële steun van het USAID -programma van de Amerikaanse overheid , wordt Dana opnieuw gelanceerd voor het tourisme in deze streek

Een pittoresk samenraapsel van stenen huisjes samen ineengedoken op een klif. Lang geleden was dit een dorp dat leefde van de landbouw Het werd verlaten rond de jaren 1950,

De moskee
Een straat in Dana Village
Een aantal van de stenen huisjes worden gerenoveerd
Dana is gebouwd op de rand van een ravijn en toont een prachtig uitzicht op het omliggende natuurgebied en de bergen
Dana is een kleine verzameling van eenvoudige gebouwen met uitzicht op de vallei
Middagrust
Je kunt niet zeggen dat er hier geen kat is
Rond 17u bereiken we Shawbak en we rijden eerst de berg op naar het kasteel.

Het kasteel van Shawbak ligt geïsoleerd op  een rotsige heuvel op ca 1300 m boven zeeniveau. Dit was de eerste buitenpost (1115) die aan de overkant van de  Jordaan werd gebouwd om de weg van Egypte naar Damascus te beschermen. De torens en de muren zijn goed bewaard gebleven, maar het intereur is vervallen.

Daarom besluiten we ook om deze keer het kasteel niet te bezoeken . We rijden wel tot helemaal boven .

 Mensen van Showbak weten dat het kasteel door hen werd bewoond (tot de jaren 1950). Ellke toren was bezet door een van de families, maar later verspreidden de mensen zich naar de omliggende dorpen.

Het kruisvaarderkasteel van Shobak, ooit Montréal (de Koninklijke Berg ) geheten, stamt uit dezelfde tijd als dat van Karak. Het is in 1115 door Boudewijn I gebouwd als voorpost van het koninkrijk Jeruzalem. Net als het kasteel van Karak viel het in handen van de Ajjubiden (Saladin) en is later door de mammelukken verder uitgebouwd.


Het kasteel is vooral indrukwekkend van op afstand gezien
Het kasteel domineert de vallei van Wadi al - Araba
Het buitenaanzicht is echt indrukwekkend door de afschrikwekkende toegangspoort en de drie rijen dikke vestingsmuren. De burcht viel 75 jaar na haar ontstaan in handen van prins Saladin.

 

Nu naar Hotel Montréal.

Er is een feest aan de gang en er is dus volop "ambiance". Er wordt gezongen en gedanst dat het een lieve lust is.


We checken in , we hebben elk een mooie kamer met terras en uitzicht op het kasteel.
Ondertussen is het bewolkt geworden en winderig! Voor het eerst op deze reis kunnen we een pull of jasje goed gebruiken.

We bestellen een koffie en dat duurt een tijdje want het personeel is overweldigd door het vele werk veroorzaakt door het feest dat aan de gang is.
Rond 18u zijn de feestvierders vertrokken en worden wij, als de enige gasten van het hotel, erg verwend !

 

En dan komen de "manager" en een jongere ober ons een waterpijp (ook hubbly Bubbly) aanbieden. Zij willen ons leren hoe we moeten roken !
Het is met appelsmaak en om beurt roken we .
...en zij kan het ook...
Ook bij het avondeten worden we verwend. In deze chique omgeving zitten wij helemaal alleen aan een ronde tafel. Het buffet wordt aan onze tafel opgediend.
Op de foto links de aperitiefhapjes en rechts het dessert (sinaasappelcake met botercreme)