Verslag Namibië-Botswana van 17 juni 2011 t/m 4 juli 2011

Dag 8: Vrijdag 24 juni. Naar de Victoria watervallen

Vandaag gaan we naar de "Viagara falls"!!!

Ontbijt om 7.30u. We zullen hier toch even vertellen waaruit het ontbijt bestaat, zowel in Botswana als in Namibië.

Er is een buffet met soorten brood, meestal zijn er sneetjes kaas en sneetjes vleesworst, potjes joghourt.

Men komt dan vragen hoe we onze eieren klaargemaakt wensen te zien.

Scrambled eggs, omelette of spiegeleieren (sunny side up). Al of niet met spek en/of "wors"

Eventjes geduld en iedereen krijgt dan zijn of haar bord met het gevraagde.

Na de eerste ochtend in Zelda-farm hebben wij nog zelden "wors" besteld!! Maar de vers gebakken eieren smaakten altijd!!!

We worden opgehaald om 8.30u. Terwijl we wachten praten we met de Italiaan die ons gisteren vergezelde tijdens de "gamedrive" in de voormiddag. Hij is op reis van Kaapstad naar Mozambique met een moto. Hij staat wat te treuzelen want hij vermoedt dat zijn moto olie verliest. Voor hij vertrekt wil hij dat laten nakijken.

Chauffeur 1 brengt ons met auto 1 naar de grens met Zimbabwe (ongeveer 12 km )   Daar staat een andere chauffeur met een andere auto op ons te wachten om ons naar Victoria Falls te brengen.   Maar natuurlijk moeten we weer eerst het "exit"-formulier invullen en krijgen we weer een stempel. Vervolgens gaan we te voet naar de Zimbabwe-kant en we vullen er opnieuw de nodige formulieren in om Zimbabwe binnen te kunnen.

In het kantoortje hangt een foto van Mugabe, de eerst verkozen zwarte president van Zimbabwe.
Zimbabwe was vroeger op toeristisch vlak een populair land . Hieraan kwam een einde door de koers die Mugabe vanaf 2002 begon te varen . Er kwam politieke instabiliteit en het land kreeg de reputatie niet meer veilig te zijn.

Toch ligt dit voor Victoria Falls  anders. Geografisch gezien ligt dit ver van de hoofdstad en hier heeft het toerisme niet zoveel nadeel van de politieke troubles.

Toch worden de watervallen ook veel bezocht van de Zambia-kant en is het voor discussie vatbaar welke kant nu eigenlijk de mooiste is!!

Volgens de baas van de Garden Lodge gaan wij naar Zimbabwe omdat het eenvoudiger is dan via Zambia, waarvoor je immers eerst in Kazungula een ferry moet nemen over de Zambesi rivier.

Pas daar maken we kennis met onze gids-chauffeur voor vandaag, een Zimbabwaan .

Het is ongeveer 70 km rijden naar Victoria falls over een goed geasfalteerde weg.

We worden er verwelkomd met zang en dans!!!

Enkele stalletjes vooraan het nationale park "verhuren" regenjassen en verkopen souvenirs.  
We hebben echter onze eigen plastieken regenjassen bij, gekocht aan de Niagara falls in Canada, twee jaar geleden.

De tot 50 meter hoogte opstijgende waterdamp zorgt voor 3200 millimeter neerslag per jaar in de directe omgeving van de Victoria Falls. Hierdoor is er rond de watervallen een regenwoud ontstaan, het enige in Zimbabwe, zo'n 2 kilometer lang en 100 meter breed.

De afzonderlijke watervallen dragen de namen Devil's Cataract, Main Falls, Horse Shoe Falls, Rainbow Falls, Armchair Falls en Eastern Cataract.
Daar tussen liggen enkele eilandjes waaronder Livingstone Island, vanwaar de Schotse ontdekkingsreiziger Livingstone in 1855 de watervallen als eerste blanke aanschouwde.

Livingstone noemde de Zambezi 'Gods highway to the Indian Ocean' en noemde, diep onder de indruk van dit natuurverschijnsel, de watervallen naar de toenmalige Engelse vorstin, Victoria.
De plaatselijke bevolking noemde de watervallen al jaren Mosi-oa-tunga of "Rook die dondert".

Over een breedte van 1700 meter stort de Zambezi zich in een 108 meter diepe kloof.

Via de ingang van dit kleine nationale park lopen we het kleinste regenwoud van Afrika in, richting het gebulder en de waterdamp die hoog boven de watervallen uitstijgt. Net voor het standbeeld van Livingstone is er Devil's Cataract . Vanuit die kloof, die we bereiken via 78 steile trappen, hebben we een mooi zicht op het eerste gedeelte van de watervallen, tenminste door de nevel en mist heen.   De naam komt van het eilandje voor de watervallen, waar volgens de legendes de Mukuni (de lokale bewoners) heilige processies hielden. De waterval is alleen vanuit Zimbabwe te zien.

We komen dan voorbij het standbeeld van Livingstone .

De nevel verandert geleidelijk in regen en het duurt niet lang vooraleer we flink nat worden.

Maar deze machtige waterval is echt indrukwekkend!!!

Vergelijkingen met de Niagara Falls zijn moeilijk te maken, maar de Vic Falls hier zijn volledig geïntegreerd in de natuur, terwijl het aan de Niagara Falls druk is en een toeristische bedoening.

We volgen de verschillende uitkijkpunten die elkaar in sneltempo opvolgen

Eens aan de Main Falls (uitkijk 7) zie je pas echt hoe de Zambezi het water naar beneden stuwt en dat met een ongelofelijke kracht en macht .

Livingstone eiland

Hieronder onze gids.

Zijn regenjasje is minder opvallend dan onze Amerikaanse gevalletjes

We zijn ondertussen door en door nat. De regenjassen zijn niet bestand tegen de hoeveelheid water die uit de lucht komt gevallen. Onze voeten " slurpen" in onze schoenen .

Maar dat geeft niet. Erger is dat het steeds moeilijker en moeilijker wordt om de waterval te fotograferen . Het nevel-en mistgordijn is net als een zeer hevige plensbui geworden en we zien NIETS MEER VAN DE WATERVAL!!

Als we dit zeggen aan de gids antwoordt hij: "Ik had jullie toch verwittigd dat je de helicoptervlucht moet doen !"

Uitzichtpunten 11 en 12 liggen met zicht op de Horseshoe Falls en Rainbow Falls.

Een diepte van 105 meter , Rainbow Falls is hiermee het hoogste punt van de watervallen.

Maar.geen treffelijke foto meer te maken, daarbij is al dat water ook niet gezond voor de camera!!!

Het is niet voor niets dat deze watervallen van april tot en met juni het volst zijn, wij zitten in deze periode en het heeft de laatste maanden meer dan normaal geregend ..

Het verste punt aan de watervallen is Danger Point . Het werd zo genoemd omdat je hier letterlijk op de rand van de kloof staat, 101 meter , van hieruit zie je de Oostelijke Cataract aan de Zambia-kant. We hebben hier echter geen behoorlijke foto's van : we zaten letterlijk in een dik watergordijn.

De rivier de Zambezi vormt de grens tussen Zambia en Zimbabwe . Wat verderop op onze wandeling kijken we uit op de Victoria brug die de verbinding vormt tussen Zimbabwe en Zambia. .

De brug werd in 1904 gebouwd in opdracht van Cecil Rhodes. Hij liet de brug bewust vlakbij de watervallen bouwen zodat de treinpassagiers de nevel konden voelen.

Ook vandaag de dag volgt deze brug over de rivier nog steeds één van de belangrijkste knooppunten tussen beide landen (Zambia en Zimbabwe). Je kan te voet over de brug maar moet langs beide kanten passeren bij de douane om een apart briefje met stempel te krijgen om over de brug te mogen wandelen. En je moet betalen natuurlijk!!

Vanaf deze Victoria Falls Bridge kun je ook bungee-jumpen: hoogte 128 meter ....

Er rijdt net een trein over de brug!!

We wandelen verder door het regenwoud en komen o.a. deze bushbuck tegen.

Maar ook wrattenzwijnen kruisen onze weg

En dan ..pfff : onze regenjassen kunnen eindelijk uit!!

Samen met onze chauffeur / gids regelen we het vervolg van de dag.

Eerst zal hij ons naar een lokale markt voeren en ondertussen zal hij onze helikoptervlucht voor deze namiddag regelen.

Op de Victoria worden souvenirs verkocht. We zijn er helemaal alleen als toerist bij de talloze verkopers. Jammer genoeg staat ons huis al zo vol, en is de bagage ook al volgepropt op zijn maximum. We kopen toch een olifantje en een houten kader "The big five".

Onze chauffeur haalt ons om 12.45u op en brengt ons naar "mama Africa" voor de lunch. Wij kiezen uit de lijst van "Mama's hotpots", Zuidafrikaanse (Zimbabwaanse?) specialiteiten met rijst en pap.

Onze helikopervlucht is gepland om 14u. Onze chauffeur zet ons af in het Kingdom Hotel en daar worden we afgehaald door een auto van de helikoptermaatschappij.

Tijdens het wachten wordt er een "interview" van ons afgenomen. Ieder van ons wordt gevraagd om te antwoorden op de vragen "Hoe voelt u zich en wat verwacht u van deze vlucht?"

Alles wordt gefilmd, ook het instappen!!!

We vliegen ongeveer 15 minuten.

De helikopter maakt telkens 2 rondjes boven de watervallen de eerste keer met de klok mee en de volgende keer tegen de klok in. Zodoende dat iedereen aan de beurt komt om te fotograferen en te observeren.

Hieronder een plannetje, je ziet de enorm brede bovenloop van de Zambezi, dan (waar de uitzichtpunten in het rood aangeduid zijn) de kloof waar het water zich in stort. Naast het plannetje tonen we hetzelfde in werkelijkheid.

We vliegen tevens een klein stukje over de rivier en het gaat via het Zambezi National Park weer terug naar het helikopterplatform.

Nadien wordt ons , zoals te verwachten was, de foto-en videoreportage getoond van onze vlucht en die wordt ons te koop aangeboden. We kopen de video, duur natuurlijk, maar toch een mooie herinnering aan deze dag.

Daarna worden we eerst naar hotel Kingdom teruggebracht, en daar komt onze chauffeur /gids ons halen . Na een 10-tal km gebeurt er een verwisseling en we worden samen met een Australische familie met een groter busje naar de grens gebracht. Onderweg, bij valavond, ontmoeten we nog enkele olifanten.

Aan de Zimbabwe-Botswana grens weer de gebruikelijke formulieren invullen en laten stempelen, we zijn het echt gewoon aan het worden.

Vóór we Botswana binnen mogen moeten we ook nog een "veterinary" (mond-en klauwzeer) controle ondergaan: we moeten uitstappen en over met matten lopen die met desinfecterende middelen doortrokken zijn.

We zijn rond 17.30u op ons terrasje. We kijken naar de zonsondergang over de Chobe rivier, schrijven kaarten en dan gaan we nog "shoppen".