Verslag Namibië-Botswana van 17 juni 2011 t/m 4 juli 2011

Dag 9: Zaterdag 25 juni. Van Kasane naar Bagani (Divundu) 445 km

 Vandaag verlaten we Botswana. We kunnen bij Julia (aan de receptie in de Garden Lodge) onze Botswaanse pula inwisselen.

Julia (de Zuidafrikaanse receptioniste)) wijst er ons ook op dat we in Katima Mullo ( 60 km voorbij de grens) zullen moeten betalen voor onze "permit" om in Namibië te mogen rijden.

We vertrekken om 8.25 en we worden uitgewuifd door Florence

Naast de "zandwegen" door Chobe bestaat er ook een soort transitweg die gaat van Kasane tot aan de Ngoma bridge. Deze weg is geasfalteerd.

Bij het binnen rijden in het Chobe park moet je je in een kantoortje laten registreren (naam en nummerplaat auto) . Bij het buiten rijden (60km verder) idem. Op die manier vermijd je de toegangsprijs voor het park te moeten betalen.

Op het plannetje krijgen we zicht op de af te leggen weg

•  eerst van Kasane naar de grens op Ngoma Bridge . Deze grens tussen Botswana en Namibië wordt gevormd door de rivier die verschillende namen heeft (Linyanti of Chobe)

•  van Ngoma Bridge naar Katima Mulilo, de hoofdstad van Caprivi

•  dan naar het westen rijden door de Caprivistrook tot Bagani

Er staat hier een fotogenieke baobab

Weer tweemaal papieren invullen en deze keer hebben ze zelfs het chassisnummer van de auto nodig.

Over de Ngoma-brug rijden we verder naar de Namibische grenspost.

We zullen twee en een halve dag door de Caprivistrook rijden .   De Caprivistrip is een Namibische landtong . Het is een smalle strook grond tussen Botswana en Angola. Op het plannetje zie je dat de strook de vorm van een steelpan heeft .   Het is duidelijk een voorbeeld van koloniale gekte: eind 19e eeuw werden door Europese grootmachten die elkaar bevochten met ferme potloodstrepen lijnen getrokken door Afrika.

Landschappelijk en ook etnisch gezien wijkt de Caprivistrip zeer af van de rest van Namibië. Het groene en waterrijke landschap doet eerder denken aan Botswana's Okavango delta. Inderdaad is dit één groot ecosysteem en in de strip is flink wat wild te zien in diverse reservaten .

Hieronder enkele foto's van de dorpjes onderweg. Je merkt: dit is het Afrika zoals wij het ons voorstellen!

De dorpjes die we passeren bestaan alleen uit enkele ronde lemen hutjes met rieten dak . Soms zijn een aantal hutjes ommuurd met een rieten afscheiding.

Opgelet voor overstekende olifanten!

Het bord wijst op overstekende olifanten maar buiten olifanten komen we ook giraffen en warthogs (wrattenzwijnen) tegen.

De laatste 20 km hebben wij de hoofdweg door Caprivi verlaten en rijden wij zuidwaarts met de Kavango rivier links naast ons. Deze rivier komt uit Angola en heet daar Cubango (Kavango in Namibia en Okavango in Botswana) . Deze rivier mondt uit in de Okavango-delta, niet aan de kust, maar midden in Botswana (waar we een kleine week geleden waren)

We komen om 14.30u aan in Divava Kavango Lodge. Onze bush chalets zijn zeer ruim en luxueus, met terras en uitzicht op de brede Kavangorivier. Badkamer binnen én een buitendouche.

Omdat dit één van de mooiste lodges is van deze reis tonen wij hieronder enkele beelden ervan!!!

We beslissen nog een boottocht te doen : vertrek om 15.30u (de zon gaat hier al onder om 17u!)

De gids/bootsman vaart eerst met ons naar de Popa falls.

Als je de Victoria Falls gezien hebt is dit natuurlijk klein bier. Eigenlijk niet meer dan een grote stroomversnelling met een verval van ongeveer 4 m .

Deze boottocht op de Kavango rivier is misschien wel iets minder indrukwekkend dan deze op de Chobe, maar toch, je bent hier volledig alleen in de natuur en dat maakt het ook wel speciaal.

Tijdens deze tocht met de houseboat glijden we door het riet, langs waterlelies en dichte papyrusbossen.

We komen o.a. nijlpaarden en krokodillen tegen.

We zien ook veel water- en andere vogels zoals de Grootringduif, de Bontvisvanger en de Slanghalsvogel .

Ondertussen krijgen we uitleg van de gids. Hij legt ons uit waarom dezelfde rivier hier "kavango" noemt en in Botswana "Okavango".

Eigenlijk is het Kavango, maar de taal van de stam in Botswana waar deze rivier stroomt zet voór elk woord een "O" (volgens onze bootsman:gids).

Er is ook menselijke activiteit aan de oever.

Het kleine bootje noemt hier een "mokoro".Het kan gevaarlijk zijn. Dergelijke mokoro's worden gemakkelijk omver geduwd door een nijlpaard.

De vogel die we hier op de oever zien kan iets speciaals : hij kan over het water lopen . Vandaar dat die vogel "Jezusvogel " noemt.

We eindigen het verhaal van deze boottocht met een beeld van de zonsondergang boven de Kavangorivier met een zwemmende hippo in beeld.

We zitten in een heel mooie lodge en het avondeten past erbij : een vijfgangenmenu opgediend in een mooi decor (maar wel in de buitenlucht!)