Verslag Namibië-Botswana van 17 juni 2011 t/m 4 juli 2011

Dag 11: Maandag 27 juni. Naar Namutoni Camp. Etosha (East) 460 km

Na het ontbijt (fried eggs en wors) checken we uit en we kopen wat houtsnijwerk in het souvenirwinkeltje van het hotel. Hier zien we dat we geen "batjes" gedaan hebben op de markt in Zimbabwe!!!

Dan nog even naar de Kavango rivier kijken en naar Angola aan de overkant.

Rond 8.30u rijden we Rundu uit . We moeten uitwijken rond een auto die zijn lading is kwijtgeraakt : hij moest waarschijnlijk plotseling stoppen en de buizen zijn van het dak geschoven.

De eerste 150 km rijden we nog dwars door een agrarisch gebied met veel rieten huisjes.

Er worden zelfgemaakte voorwerpen te koop aangeboden (meestal houtsnijwerk) en brandhout voor de 'braai'.

Koeien, geiten en ezeltjes lopen weer los rond langs de weg waar 120 km/uur gereden mag worden. Als het gras aan de overkant van de weg groener lijkt steken ze gewoon over, zonder op het voorbij sjezende verkeer te letten. Soms vinden ze het midden op de weg prettiger dan langs de kant, dan blijven ze er gewoon liggen

Er lopen veel mensen langs de weg. Ze slenteren of zeulen met bossen hout, waterkruiken en andere waar. Soms zien we een vrouw die iets op het hoofd draagt.

Links en rechts lage tot middelhoge begroeiing, typisch Afrikaanse nederzettingen en bewoners met een last op het hoofd. Er wordt veel gelopen

Het "zwaar" vervoer gebeurt met de ossenkar.

We stoppen bij een uitstalling van houtsnijwerk: auto's, helikopters, vliegtuigen, dieren, maskers en gebruiksvoorwerpen. De man die dit alles gemaakt heeft leidt ons rond. Hij ziet dat we met verbazing kijken naar de houten auto's, maar we vinden ze te groot om mee te nemen.

Zoals je op de foto kunt zien is niet alleen de man naar ons toegekomen toen we uit de auto stapten, maar ook de kinderen.

Na een 150-tal km passeren we een post van het zogenaamde "buffalo fence".

Het zogenaamde 'buffalo fence', is geplaatst om te voorkomen dat buffels, die vaak last hebben van mond-en-klauwzeer, deze ziekte overdragen op het vee van de locale boeren.

Hierna komen we geen kleine dorpjes meer tegen, alleen nog maar weides van tientallen kilometers groot. Dit land is allemaal bezit van de rijke (blanke) boeren.

Rond 11.30u zijn we in Grootfontein. Daar stoppen we om geld te wisselen in de Windhoek bank.

Op weg naar Tsumeb verandert het landschap : we zien voor het eerst heuvels.

We rijden richting Etosha NP, waar we 2 volle dagen zullen op zoek gaan naar wilde dieren. We zullen in totaal 3 nachten doorbrengen in Etosha, maar telkens op een andere plaats.

Vandaag gaan we naar het meest Oostelijke kamp in Etosha : Namutomi. De volgende dag zullen we dan naar Halali rijden.

Ook hier is het Afrikaans een bruikbare taal!

Iets voór 14u komen we aan de Oostelijke ingangspoort van Etosha, enkele honderden meters verder worden we al begroet door giraffen , olifanten en springbokjes.

Een half uur later zijn we al ingecheckt in een mooie lodge in Namutomi. Onderweg naar de receptie zien we dit "klein" hagedisje!!!

We boeken voor een "night drive" deze avond .

Rond kwart voor 4 rijden we weg uit het kamp voor een ritje van een kleine 2 uur. Je moet immers altijd vóór zonsondergang "binnen " zijn, dit betekent vandaag vóór 17.10u vandaag (dat hangt uit op een bord aan de ingangspoort van het kamp)

We hebben nog net tijd om vóór zonsondergang de "dik-dik drive" te doen . Daarbij komen we aan waterpoel Klein Namutomi. We zien giraffen drinken met gespreide benen . Drinken is een heel gedoe, waarbij een giraf kwetsbaar is. Zijn voorpoten zijn langer dan de achterpoten en bij het drinken glijdt hij in een rare houding

Op deze omloop zien we uiteraard ook"dik-dikjes" (voor het eerst tijdens deze reis).

Maar ook een heel register antilopes passeren massaal de revue: Bij valavond zien we opnieuw gnoes.

Na de lusvormige dik-dik drive rijden we nog eens naar de waterpoel Klein Namutomi. We zien impala's en springbokken die komen drinken, maar dat gebeurt tamelijk snel. Dat in tegenstelling tot de olifant en de giraf. Deze komen statig en langzaam (de olifant), of voornaam en behoedzaam (de giraf). Zij nemen ook hun tijd aan de waterpoel. Ze hoeven zich geen zorgen te maken - de giraf een klein beetje misschien - over roofdieren!

Onze nightdrive die avond is gepland van 19u tot 22u. We vragen ons af of we vooraf al kunnen eten in het restaurant .

Om 18u zijn we in het restaurant en we bestellen voor alle vier hetzelfde: clipfischer met frietjes.(kwestie van het vlug te laten gaan!)

Om 19u kunnen we vertrekken in de open safari-jeep met gids Wilson. Het is dan al pikdonker en barkoud!! We kunnen ons helemaal induffelen met de dekens die ter beschikking liggen, en dat is nodig!!!!

Deze safaririt wordt geen denderend succes, Maar het is toch een heel speciale ervaring. De chauffeur-gids Wilson heeft een rood licht in één hand en zwaait ermee op zoek naar reflecterende ogen. We zien wel "the usual suspects" : impala's, springbokken, olifanten, giraffen ,.

Van dichtbij zien we ook hyena's en jakhalzen op jacht, maar.geen katten!!