WELKOM OP DE WITTEKATJES WEBSITE VAN DE FAMILIE MOERMAN
 

Verslag Namibië-Botswana van 17 juni 2011 t/m 4 juli 2011

Dag14 : donderdag 30 juni. Van Etosha Village naar Swakopmund

Weeral op voor dag en dauw. Deze keer geen douche want het is echt te koud (douche in de buitenlucht!).

We krijgen een fantastisch ontbijt, de eieren worden klaar gemaakt door de zwarte chef van gisteravond. En er is zelfs nog altijd dezelfde keuze van taarten en andere desserts !

We doen eerst nog een ochtend drive in Etosha.

Geen katten te zien, wel jakhalzen en een vechtarend, de grootste arend van  Afrika

We nemen afscheid van de zebra's en springbokken en rond 9.30u beginnen we aan de langste rit van de reis. Ongeveer 670 km !!!

Via de Andersson Gate verlaten we het nationaal park en rijden via de verharde weg naar Outjo. In Outjo slagen we erin een winkeltje te vinden waar we SD-kaartjes voor onze Nikon kunnen kopen.

Daarna gaan we op weg naar Khorixas, 120 km .verder. Weer strekt er zich een kaarsrechte weg voor ons uit door een heuvelachtig landschap, waarbij de auto's op één hand te tellen zijn. De weg is geasfalteerd, dus het gaat goed vooruit.

Maar vanaf Khorixas is de weg van het "dirty road "type. De omgeving is woestijnachtig, hier en daar wat begroeiing, in de verte zien we bergen.

We hobbelen en daveren door het landschap, de snelheid ligt hier natuurlijk direct een heel stuk lager
We zijn hier in Damaraland. We zien tal van stalletjes, de vrouwen hebben de klassieke klederdracht aan.
De Hererovrouwen dragen sinds de eerste helft van de 20e eeuw Victoriaans aandoende jurken met daaronder vele onderrokken, op hun hoofd dragen de Herero's een haaks geplaatste grote hoed.

 

Nog vóór Uis kopen we popjes bij een Hererovrouw.

Het landschap wordt getypeerd door rode rotsen en acaciabomen . Tussen de rotsen treft u hier en daar kralen aan waar de locale bevolking leeft.

 

 

Er is praktisch geen verkeer, wel af en toe een ezelkar

 

Een 40-tal km vóór Uis zien we rechts van ons het Brandberg Massief. Hier bevindt zich de hoogste piek van Namibië, de Königstein die 2573 meter hoog is, en waar vele rotstekeningen aan te treffen zijn.
Tot aan de kust (Henties Bay) volgen nu honderd kilometer onbewoonde woestijn

In Henties Bay zijn we aan de Atlantische Oceaan. We rijden over een "zoutweg".

Links van ons is de zee, rechts van ons de woestijn.

Langs de weg zien we regelmatig een oud olievat, dat als tafel dient, en waarop zoutkristallen worden aangeboden Op elk tafeltje staat een blikje waar je het geld in kunt doen als je iets wil kopen.

Het is 16h wanneer we Cape Cross bereiken. We hebben ons heel erg gehaast (dank zij onze chauffeur!) want we wisten dat we na 17u niet meer in het reservaat op de kaap konden.

Cape Cross staat bekend om zijn Kaapse pelsrobbenkolonie, geen duizenden maar honderdduizenden zeerobben verzamelen zich hier aan de kust.

We lopen vanaf de parkeerplaats richting zee. Het geluid dat de hele kolonie maakt is overweldigend net als de stank van de ontlasting van deze dieren. "Dat is er hier serieus over!" zegt Cynthia.

We wandelen langs het lage muurtje dat ons scheidt van de zeehonden. De duizenden  zeehonden liggen aan de waterrand te spelen en te vechten.

Daarna wandelen we nog naar de twee kruisen op het strand en lezen hier een stukje geschiedenis van Cape Cross, het is geschreven in het Zuid Afrikaans .
In 1486 trad de eerste Europeaan , de Portugees Diego Cao , aan land in dit deel van Afrika. Cape Cross dankt zijn naam aan de kruisen die de Portugees bij die gelegenheid heeft opgericht.

Om 17u vertrekken we en we komen rond 19u aan in Swakopmund. We vinden de Hendrik Witbooi straat waar de dame woont die de sleutel heeft van ons appartement voor die nacht.

En wat een appartement!! Zeer groot en luxueus, met grote living , drie slaapkamers en twee badkamers.

We drinken er een aperitief en wandelen dan naar Napolitana's voor het diner. In tegenstelling met wat de naam doet vermoeden is de keuze er zeer ruim. We eten er o.a. Wiener Schnitzel en Jägerschnitzel (Duits!).

Om even aan te tonen hoe droog en stoffig de weg vandaag was: deze zak zat heel de dag goed opgeborgen in de koffer van de auto, maar moet nu eerst afgestofd worden.