WELKOM OP DE WITTEKATJES WEBSITE VAN DE FAMILIE MOERMAN
 

Verslag Namibië-Botswana van 17 juni 2011 t/m 4 juli 2011

Dag15 : vrijdag 1 juli. Van Swakopmund naar Sesriem

Deze morgen slapen we uit : opstaan om 7u!!!!
Blijkt bovendien dat Swakopmund onder een dikke mistlaag ligt( we hebben gelezen dat dit normaal is voor Swakopmund in deze tijd van het jaar).
Heel de reis was er geen wolkje aan de lucht te zien, maar vanmorgen is er een dichte mist tot op de grond.
We douchen, ontbijten en kijken naar het NOS journaal op TV. Voor het eerst in 2 weken horen en zien we iets van de rest van de wereld.

Ook voor het eerst tijdens deze reis (en trouwens ook voor het laatst) : we bezoeken een stadje.

Swakopmund, gelegen aan de Atlantische Oceaan, stamt uit de tijd van de Duitse kolonialisten. In de stad zijn nog veel Duitse invloeden te zien, veel mensen spreken nog Duits en straatnamen zijn soms nog in het Duits.

We komen in de "Hendrik Witbooi street"( Hendrik Witbooi is een symbool voor de Namibische onafhankelijkheidsstrijd.)

Vroeger was Namibië een Duitse kolonie. Dat merk je met bv. aan dit Kaiserliches Bezirksgericht uit 1901, tegenwoordig het State House.(en doet dienst als vakantiehuis van de president.

Achter het State House zien we de vuurtoren.

Even verderop staat het Marine Monument ter nagedachtenis aan de Duitse mariniers die omkwamen in de Duitse-Herero oorlog die uitbrak op 12 januari 1904
In de straten domineren gevels naar Duitse architectuur .

Tussen de Ludwig Koch Street en Strand Street ligt de Bahnhof Street. Aan de rechterkant ligt het Altes Amtsgericht, een gebouw dat in 1906 als school werd gebouwd, maar later in gebruik is genomen als rechtbank. Iets verderop, in het oude stationsgebouw, is nu het Swakopmund Hotel en Casino gevestigd

.

Na 10 u begint de mist geleidelijk optrekken en kunnen we genieten van de eerste povere zonnestralen.

Rond 11.15u rijden we naar Cornerstone Guesthouse om de sleutel van ons appartement af te geven. We rijden vandaag naar Sessriem, de afstand voor vandaag is ongeveer 375 km .

Daarna rijden we over een met palmen omzoomde asfaltweg langs de kust naar Walvis Bay . Rechts van ons de zee (Atlantische Oceaan), links de woestijn.

 

 

 

We rijden naar Walvis Bay Lagoon en zien in de verte flamingo's en pelikanen.

Na ons kort bezoekje aan Walvisbay nemen we de C14, die algauw overgaat in "gravel road".

Daarna rijden we de woestijn in : een kaarsrechte weg door een lichtglooiend dor landschap.

Af en toe worden we nieuwsgierig nagestaard door steenbokjes

Na een uurtje komen er in de verte al weer bergachtige formaties aan de horizon. We zien links en rechts rotspartijen en voor het eerst zien we ook cactussen.

 

Klimmend naar de Kuiseb Pas 308a

Na 140 km na Walvis baai gaan we om ongeveer 15u door de Kuijseb Pass. Het is een canyon waar je doorheen rijdt , daarna kom je op een hoogvlakte.

Daarna volgt de Gaub Pas (canyon)

En dan beginnen we voor het eerst rozerood in de bergen te zien.

 

We stoppen op de plaats waar we de over de Steenbokskeerkring (Engels: Tropic of Capricorn) rijden. Even een beetje uitleg : op 22 december staat de zon loodrecht boven de Steenbokskeerkring ,

Voor het eerst sedert een hele tijd zien we opnieuw bedrijvigheid langs de weg.
Deze reuzensprinkhaan op de weg is ook de moeite van een foto waard.



En dan komen we rond 17u aan in Solitaire, een kleine nederzetting in de woestijn op het kruispunt van de C14 en de C19. Maar iedereen stopt er!!!
Een benzinepomp, een paar wrakken van auto's en . een "bakery".

Sinds er in de Lonely Planet heeft gestaan dat je hier de beste appeltaart van Afrika kunt eten, stopt iedereen hier. Wij dus ook .

We rijden nog een 70tal km op de C19 door prachtig landschap naar Sossusvlei. Iets vóór zessen komen we aan in Desert Camp.

Er is geen restaurant en we zullen dus moeten ons plan trekken om te eten. We rijden naar het tankstation en we kopen daar ons "diner" (kippen pie en worstenbroodjes).

Het is ondertussen al donker geworden. Onderweg zien we jakhalzen en een cape fox.

Ons verblijf is heel wat minder luxueus dan vorige nacht : een soort tent, maar deze keer moeten we niet naar buiten voor badkamer en WC.

De tent van de oudjes heeft verwarming, deze van de dochters niet. Ze aperitieven en eten dus bij ons (de oudjes) en gaan dan vlug onder hun dekbed!!