Verslag Namibië-Botswana van 17 juni 2011 t/m 4 juli 2011

Dag16 : Zaterdag 2 juli. Van Sesriem naar Mariënthal

Vanmorgen moeten we om 5u opstaan, want blijkbaar gaat het park om 7u open en we willen de zonsopgang zien over de duinen.

Het is bar koud !! (zeker in de tent van de dochters die niets hebben van verwarming)

Geen ontbijtbuffet deze morgen, we ontbijten in onze tent.

Vandaag wordt beslist weer een nieuw hoogtepunt tijdens deze reis. De meest bekende foto's van Namibië komen ongetwijfeld uit de Sossusvlei (Zuid-Afrikaans voor vallei) . De zandduinen in deze vallei zijn met 300m de hoogste ter wereld. De beelden met de intens rode duinen en scherpe lijnen zijn uiteraard een bron van inspiratie voor fotografen.

We moeten met de auto in de file staan aan de ingang van het park en dan wat verder nog eens in de file staan om de "permit" te kopen.

Dan komt er nog een derde file om de wagen in te schrijven!!!

Dat alles duurt ongeveer anderhalf uur, We worden alsmaar zenuwachtiger, want de zon wacht niet!!!

Vanaf de ingang van de Sossusvlei is het 60 km rijden naar de vlei. Een mooie strook zwart asfalt voert ons naar de vlei. De eerste rode duinen komen in zicht en we stoppen verschillende keren om foto's te maken en te genieten van de uitzichten.

Rechts en links van de weg zien we de beroemde duinen van Namibië. Rood fijn zand met een licht mengsel van ijzererts.
De vormen zijn uniek . De opkomende zon zorgt voor het lichtspel .
Grote zwarte schaduwen over de duinen.

Na 60 km komen we aan de eerste parking waar de man aan de poort vraagt of we ' 4x4' hebben. Wij zeggen dat we dat inderdaad hebben en dat we de laatste 5 km dus wel zullen aankunnen. De man doet een beetje lacherig, ook al omdat onze Leslie in zijn ogen blijkbaar niet voldoet aan zijn beeld van een ervaren 4 x4 chauffeur!! "Geen probleem", zegt hij "ik kom jullie wel achterna als jullie vast geraken!"

Met volle moed gaan we op weg. Het is echt geen sinecure om door dit mulle zand te rijden!!

En dan begint dan echt de helse tocht naar Deadvlei.

Leslie neemt de moeilijke weg bovenop de duinhelling , de andere 3 klauteren geleidelijk aan naar boven. (Moeder haakt af vóór het einde). Ploeteren door het zand d.w.z. 2 stappen vooruit gevolgd door één achteruit.

Deadvlei is een vlakte met dode bomen.

Hier bevondt zich vroeger een zoutmeer, maar door de duinvorming is deze plaats afgesloten van de Tsauchab rivier. : Het witte sediment en het rode zand steken prachtig af tegen de felblauwe lucht. En het is hier ook zéér heet!!

Na iets meer dan een uur keren we terug met de auto. Opnieuw door het zand, nu is het zelfs nog moeilijker want er zijn nu tegenliggers en Leslie kan dus niet meer kiezen waar ze rijdt .

We stoppen bij "duin 45" . Zijn naam dankt Dune 45 aan de afstand vanaf Sesriem: 45 km . Deze rode zandduin steekt 150 meter boven het landschap uit

Hier volgt dan de beklimming van de beroemdste duin van de Sossusvlei.

De omgeving is indrukwekkend met een enkele dorre boom, helderblauwe lucht en rode zandduinen .

Rond 13.30u verlaten we Sossusvlei NP. We tanken en kopen een en ander voor ons middagmaal. Kippepie, worstebroodjes, een kaas-hambroodje   Dan is het nog ruim 160 km gravel road te doorstaan. Eerst een 70-tal km tot Hammerstein.

Hieronder enkele beelden van onderweg Sessriem-Maltahöhe-Hammerstein (merk de Duitse namen op!)

Onderweg zien we (eindelijk!) een kokerboom in bloei. De naam kokerboom is afgeleid van het feit dat de  Bosjesmannen  (San) de holle takken van de plant gebruiken om er pijlkokers van te maken.

En dan nog verder op de C19 voor ongeveer 90 km tot Maltahöhe, waar de "untarred" gelukkig overgaat in geasfalteerde weg.

We passeren Marienthal, en dan is het nog een 60-tal km naar Stampriet. We komen in het donker toe in de Kalahari Farm House.

We moeten door het gras lopen en over een brugje om onze huisjes te bereiken.

We aperitieven met de rest van onze Namibische drank. Dit is immers onze laatste avond in Namibië (morgen op dit tijdstip zitten we in het vliegtuig!)       Het avondeten in het restaurant start met springboksalade en daarna oryx steak met rijst. Als dessert is het appelcake met een cherry op.